
วันนี้ตื่นเช้ามารู้สึกสัมผัสกับสายลมหนาว รู้สึกอบอุ่นสบายภายใต้ผ้าห่มอย่างบอกไม่ถูก หรือเป็นเพราะมีความรู้สึกอบอุ่นบางอย่างซุกซ่อนอยู่ในใจ อากาศดีๆ อย่างนี้ชวนให้นึกอยากออกไปเดินเล่นรับเอาอากาศบริสุทธิ์ให้เต็มปอด ที่โล่งๆ หลังบ้านที่ไร้สิ่งปลูกสร้างนอกจากบ้านผู้คนที่อยู่ห่างออกไปดูจะเหมาะที่สุด พอคิดจะไปที่ไรก็ไม่ลืมนึกถึงดอกไม้ริมทาง นานแล้วที่ไม่ได้เดินเอ้อระเหยชมความน่ารักของดอกไม้เล็กๆ ที่เบิกบานตามธรรมชาติเลย

เพิ่งสังเกตว่าช่วงนี้ดอกข้าวสารกำลังบานสะพรั่ง เมื่อปีก่อนเห็นร่ำๆ จะถ่ายภาพเก็บไว้ ผลัดไปผลัดมาดอกหายหมดแล้ว ปีนี้ได้โอกาสเสียที ชอบสีขาวของดอกข้าวสารมากๆ เพราะสีขาวตุ่่นๆ นวลๆ เหมือนสีงาช้างหรือสีของข้าวสารข้าวเหนียว เวลาช่วงออกดอกจะเห็นข้าวสารบานสะพรั่งไปหมด ต้นจะทอดเลื้อยไปตามต้นต่างๆ เลยดูเหมือนทุกต้นจะมีดอกสีขาว

ผักเสี้ยนสีม่วง เป็นดอกไม้ริมทางที่น่ารัก ไปที่ไหนก็เจอ เคยได้ยินคนที่ชอบถ่ายรูปดอกไม้พูดกันว่า ดอกผักเสี้ยนสีม่วงเนี่ยเป็นโจทย์ที่ดีของคนที่จะหัดถ่ายภาพ เพราะสีเขาสวย หน้าตาน่ารัก และที่สำคัญเป็นดอกเล็ก หากถ่ายให้ชัดและสวยได้ ถือว่าฝีมือพอไปวัดไปวา ฉันก็อยากจะหัดเหมือนกัน แต่ความขี้เกียจถึงเวลาก็ถ่ายเอาตามความเคยชินเดิมๆ

ทุกครั้งที่ไปเดินจะต้องแวะชมทุ่งดอกบาหยาเสมอ ชอบในสีสันและความน่ารัก จำได้ว่าเพราะความน่ารักของดอกบาหยาที่เห็นในครั้งแรกทำให้หันมามองดอกไม้ริมทาง เคยคิดจะเอากลับไปปลูกที่บ้าน แต่สุดท้ายก็คิดได้ว่าในเมื่อวันไหนๆ เราก็เดินมาชมทุ่งดอกบาหยาได้ และเราเอาไปปลูกอย่างไรก็ไม่สวยเท่าที่ขึ้นตามธรรมชาตินี้ เลยตัดใจไม่คิดจะครอบครอง และแวะชมทุกครั้งที่เดินผ่าน

แปลกนะ! หญ้าตีนตุ๊กแกเป็นต้นที่พบเห็นอยู่ทั่วไป ดูดาดดื่นจนไร้ค่า แต่ในบางเวลาที่เราอยากพิจารณาความดาดดื่นนี้ด้วยความใส่ใจเป็นพิเศษ จะเห็นความงามความน่ารักที่เราชอบมองข้าม และหากมองให้เห็นถึงความงามในวิถีธรรมชาติ จะเห็นว่าตีนตุ๊กแกเป็นต้นที่ผีเสื้อให้ความสนใจเป็นพิเศษ ฉันสังเกตหลายทีจะเห็นผีเสื้อหลายๆ ตัวเฝ้าบินวนตอมดอกนั้นดอกนี้ ทำให้ดูมีชิตชีวาอยู่มาก

อีกหนึ่งความน่ารักคือกระดุมทองเลื้อย ฉันชอบสีเขียมเข้มเป็นมันของใบตัดกับสีสดใสของดอก หากสังเกตจะเห็นว่าตามริมคลองต่างๆ ที่ขุดเพื่อจัดแต่งเป็นสวนน้ำ จะมีการปลูกต้นกระดุมทองเลื้อยคลุมไปรอบริมตลิ่ง ทั้งนี้เพื่อยึดหน้าดินไม่ให้พังทลายลง นอกจากนี้กระดุมทองเลื้อยก็พบได้อยู่ทั่วไป เพราะต้นกระจายพันธุ์เร็วมาก ดูรวมๆ แล้วสวยเขียวสดชื่น

ปกติไม่ใช่คนที่ชอบสีม่วง แต่กลับรู้สึกว่าสีม่วงของดอกไม้นั้นสวย นอกจากม่วงเข้มของช้องนาง ม่วงเข้มของอัญชัญก็สวยมากในความรู้สึก ที่ทุ่งโลกหลังบ้านนี้มีม่วงเข้มของอัญชัญบานสะพรั่งอยู่ทั่ว เคยสงสัยว่าดอกไม้บางชนิดที่บานอยู่ตลอดปีออกดอกอย่างไรหนอ เดินผ่านต้นอัญชัญทีไรถึงเห็นม่วงเข้มของดอกบานอยู่เต็มต้นทุกครั้ง

เก็บบันทึกดอกไม้ริมทางน่ารักดอกสุดท้าย "เถาสะอึก" ดอกไม้ป่าริมทางเป็นเถาเลื้อยสีเหลือง ยามบานสะพรั่งน่ารักอย่าบอกใคร เห็นเถาสะอึกแบบนี้เกิดคำถามกับตัวเอง ว่าทำไมแต่ก่อนไม่เคยเห็นเถาสะอึก ทั้งที่เดี๋ยวนี้เห็นเถาสะอึกตามข้างทางทั่วไปอยู่บ่อยๆ ? คำตอบคงไม่พ้นว่าเพราะแต่ก่อนไม่เคยสังเกต ถึงตอนนี้ก็เลยรู้สึกว่าดีจังเลยที่ได้รู้จักความน่ารักของเถาสะอึก