เพื่อนรักผักสีเขียว

สองวันที่ผ่านมาหลบหนีความวุ่นวาย และสิ่งกระทบใจ ขลุกอยู่กับแปลงผักสีเขียวที่ปลูกไว้ จากอย่างสองอย่างเริ่มขยับขยายมีหลายอย่างมากขึ้น นึกถึงคำพูดที่ว่าสีเขียวของธรรมชาติช่วยทำให้เรารู้สึกว่าสบายตา สบายใจ ยิ่งนานวันยิ่งรู้สึกว่าคำพูดนี้จริงแสนจะจริง ทุกครั้งที่ไม่สบายใจกังวลใจ จึงได้แต่ยึดสีเขียวนี้เป็นที่พึ่ง มองแปลงผักเหล่านี้ทีไร หัวใจที่ห่อเหี่ยวจะมีชีวิตชีวาและอิ่มเอมมากขึ้น ไม่ว่าจะรู้สึกอย่างไรก็สามารถยิ้มกับแปลงผักนี้ได้ มันเป็นเพียงแปลงผักเล็กๆ ไม่ได้มีมูลค่าอะไรมากมาย แต่รู้สึกว่ามันมีคุณค่าทางจิตใจ เพราะไม่เคยปลูกผักกินเอง เคยคิคเอาเองว่าต้องใช้เวลาเท่าไหร่ถึงจะได้กิน และปลูกมากแค่ไหนถึงจะพอกิน ซื้อกินเอาง่ายกว่าเยอะ แต่พอลองปลูกเองนั้น แปลงผักเล็กๆ เพียงไม่กี่แปลงนี้ กลับทำให้มีผักที่ปลูกเองกินได้ทุกวัน ไม่ได้ใช้เวลาหรือสูญเสียอะไรมากเท่าที่คิด จึงได้ใจ ปลูกหลายอย่างมากขึ้น แถมหาปุ๋ยน้ำชีวภาพที่ใช้สำหรับพืชสวนครัวโดยเฉพาะมาใช้อีกด้วย ผลก็คือผักงามขึ้นเยอะกว่าแต่ก่อน ยกเว้นอย่างเดียวที่ยังสงสัยไม่หาย คือแตงกวาที่เคยปลูกไว้กำลังงามนั้นเหลืองตายในที่สุด ยังไม่รู้สาเหตุ แต่ก็ไม่ละความพยายามหามาเริ่มปลูกใหม่ พอปลูกผักกินเองได้รู้สึกภูมิใจนักหนา เจอใครก็ชวนแต่เขาให้ปลูกผักกินเอง แต่ยังชวนใครไม่สำเร็จเลยหนอ มีเพียงแต่คนร่วมชื่นชมด้วยเท่านั้น :( ช่างเหอะ ดูผักเขียวๆ ของเราดีกว่า


หลังจากแตงกวาชุดแรกจากไปโดยไม่ทราบสาเหตุ เริ่มปลูกใหม่ คราวนี้ลองแตงร้านดู เพิ่งเริ่มแตกยอดอ่อน

หัวผักกาดขาว ทานหมดไปสองแปลงแล้ว เริ่มปลูกใหม่อีกเช่นกัน

คะน้ากำลังเติบโตและงดงาม

จำไม่ได้ว่ามีผักกวางตุ้งกินทุกวันมานานเท่าไหร่แล้ว

มะเขือยาวปลูกครั้งแรกในชีวิตแค่เห็นเป็นรูปเป็นร่างก็ดีใจนักหนา

ดูสิมีลูกอ่อนน้อยๆ เต็มไปหมด

ส่วนมะเขือพวงคงใกล้จะมีลูกแล้วล่ะ

มะเขือเทศกำลังใกล้จะโตมีลูกได้

บางต้นก็มีลูกให้เห็นพอชื่นใจ

พริกกำลังแตกลูกอ่อนเช่นกัน

บ้างก็กำลังโต

ถั่วฝักยาวเริ่มพันหลัก

เพราะพื้นที่มีน้อยจึงทำรั้วกั้นรอบๆ แปลงผักกวางตุ้ง

บวบเหลี่ยมกำลังจะโต

ผักหวานนี้เพื่อนให้ยอดมาปักกำลังโตเช่นกัน น่าอิ่มเอมใจ

นอกจากนี้ยังมีตะไคร้

และผักบุ้ง โหเพียงอีกไม่กี่อย่าง เราก็จะไม่ต้องซื้อผักกินจริงๆ แล้ว